تهران، میدان تجریش، ابتدای خیابان ولی عصر، بن بست سرشار، ساختمان تجریش، طبقه دوم، واحد شش

تلفن تماس : 22720777-021

بستن لوله‌های رحمی در بیماران نازایی به روش لاپاراسکوپی

یکی از دلایل مهم بستن لوله‌های رحمی در بیماران نازایی هیدوروسالپنکس است.

هیدروسالپنکس به معنی تورم لوله های رحمی و تجمع مایع داخل آنها است. لوله های فالوپ یا لوله های رحمی واسطه رسیدن سلول اسپرم و تخمک و همچنین انتقال جنین لقاح یافته به داخل رحم در حاملگی طبیعی می باشند.
زنان مبتلا به هیدروسالپنکس ممکن هست کاملا بدون علامت باشند و یا از دردهای مبهم زیر شکم و ترشحات واژینال مقاوم به درمان رنج ببرند.

مهمترین علت ایجاد هیدروسالپنکس شامل
• سابقه جراحی های لگن مانند کیست تخمدان
• جراحی های شکم مثل اپاندکتومی
• سابقه حاملگی خارج رحم
• اندومتریوز
• عفونت های مقاربتی
• بیماری های التهابی مزمن لگن است.
هیدروسالپنکس سبب بروز مشکلات جدی در باروری زنان می شود.
هیدروسالپنکس در بیشتر زنان هیچ نشانه آزاردهنده ای ندارد و در بررسی های علل ناباروری پزشک از طریق عکس رنگی رحم متوجه وجود این ضایعه می شود.
• سابقه جراحی های لگن مانند کیست تخمدان
• جراحی های شکم مثل اپاندکتومی
• سابقه حاملگی خارج رحم
• اندومتریوز
• عفونت های مقاربتی
• بیماری های التهابی مزمن لگن

وقتی لوله های فالوپ دچار هیدروسالپنکس می شود، بافت مژک دار و مفید داخل لوله از بین می رود. بنابراین لوله های اسیب دیده قابل اصلاح نیستند. بهترین روش درمان هیدروسالپنکس بستن لوله های رحمی و یا خارج کردن لوله های اسیب دیده و جدا سازی انها از رحم می باشد. حفره داخل لوله های فالوپ در هیدروسالپنکس مملو از مایعی است که حاوی سلولهای التهابی است این مایع ممکن است به سمت رحم سرریز شود و سبب اختلال در لانه گزینی جنین و مرگ جنین و یا سقط زودهنگام شود.
پس از برداشتن لوله های رحم یا به اصطلاح سالپنژکتومی و یا قطع ارتباط لوله ها با رحم به صورت بستن لوله ها بیمار اماده قرارگیری در سیکل آی وی اف می گردد.

امتیاز شما موجب پیشرفت ما می شود!

آنچه باید در مورد بیماری اندومتریوز بدانیم

در اندومتریوز، بافتی شبیه پوشش داخلی رحم( اندومتر)در بخش‌های دیگر بدن، مانند تخمدان‌ها و لوله‌های رحمی، لگن و یا روده شروع به رشد می‌کند. این وضعیت 10% تا 15% از زنان را در سن باروری تحت تاثیر قرار می‌دهد، و ممکن است باعث ایجاد درد در قسمت تحتانی شکم یا کمر (که معمولا در دوره‌ پریود تشدید می‌شود)، رابطه جنسی دردناک، مشکل در باروری و در مواردی درد در زمان دفع مدفوع و یا ادرار شود.
وقتی تخمدان‌ها را درگیر می‌کند، ممکن است کیست‌هایی به نام کیست اندومتریوز یا اندومتریوما ایجاد شوند.
نفوذ اندومتر به بافت پوشاننده لگن می‌تواند باعث چسبیدن بافت‌ها و اندام‌های لگن به یکدیگر شود. این مسئله معمولا روی کاهش قدرت باروری موثر است.
شدت درد ممکن است شاخص قابل اعتمادی برای بررسی وضعیت بیمار نباشد زیرا ممکن است اندومتریوز خفیف همراه با درد شدید و اندومتریوز پیشرفته با درد کم یا بدون درد باشد.

اندومتریوز دارای چهار مرحله حداقلی، خفیف، متوسط و شدید است. عوامل مختلفی مانند محل درگیری، تعداد، اندازه و عمق کاشت سلول‌های اندومتر و وجود کیست اندومتریوز و میزان چسبندگی و درگیری سایر اعضا مثل روده و حالب می توانند تعیین کننده مرحله‌ی بیماری باشند.

فاکتورهای زیر از جمله عواملی هستند که می‌توانند شما را بیشتر در معرض خطر ابتلا به اندومتریوز قرار دهند:

  • عدم باروری و زایمان تا سنین بالا
  • شروع قاعدگی در سنین پایین
  • بروز یائسگی در سنین بالاتر
  • داشتن سیکل‌های قاعدگی کوتاه‌مدت، به عنوان مثال کمتر از ۲۷ روز
  • تجربه‌ی خونریزی های شدید و یا طولانی در دوره‌ پریود
  • داشتن سطح بالاتری از استروژن در بدن
  • شاخص توده بدنی پایین
  • سابقه خانوادگی ابتلا به اندومتریوز (به‌خصوص در مادر، عمه یا خواهر)
  • بروز هرگونه بیماری که مانع از خروج خون از بدن در دوران قاعدگی شود مانند آنومالی‌های دستگاه تناسلی.

علائم و نشانه‌های اندومتریوز ممکن است با بارداری به طور موقت بهبود یابند و ممکن است با یائسگی به طور کامل از بین بروند.
اندومتریوز نباید نادیده گرفته شود. در مواردی با گذشت زمان و عدم درمان به موقع، این بیماری منجر به ناباروری و همچنین گاهاً سرطان تخمدان می‌شود.

بسیاری از افراد مبتلا به اندومتریوز خفیف تا متوسط هنوز می‌توانند باردار شده و دوران بارداری را به پایان برسانند. به افراد مبتلا به اندومتریوز توصیه می‎‌شود که بارداری را به تعویق نیندازند زیرا ممکن است با گذشت زمان وضعیت بدتر شود.

تشخیص اندومتریوز
بر اساس علائم و نشانه‌های بیماری شک به آن ایجاد میشود و تأیید تشخیص با سونوگرافی و در مواردی MRI است.سونوگرافی باید توسط پزشک متبحر در تشخیص اندومتریوز انجام شود.بندرت از لاپاراسکوپی جهت تشخیص استفاده می‌شود.

درمان اندومتریوز
هورمون درمانی همراه با مصرف مسکن‌ها از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی در بسیاری از موارد در تسکین دردهای ناشی از اندومتریوز موثر هستند.
درمان جراحی اندومتریوز عموماً به روش لاپاراسکوپی و در موارد زیر انجام می‌شود:
دردهای ناشی از اندومتریوز که به درمان هورمونی پاسخ نمی‌دهد و یا بیمار امکان استفاده از داروها را به هر دلیل ندارد.
وجود موارد مشکوک به بدخیمی در کیست‌های اندومتریوز.
درگیری روده و جالب در حدی که خطر انسداد آنها را در پی داشته باشد.
درگیری لوله‌های رحمی و یا هیدروسالپنکس در بیماری که تصمیم به بارداری به روش طبیعی و یا روشهای کمک باروری دارد.

جراحی لاپاراسکوپی به روش محافظه کارانه و یا قطعی انجام میشود. در روش لاپاراسکوپی محافظه کارانه که عموماً در بیمارانی که قصد بارداری دارند صورت می‌گیرد کلیه‌ی ضایعات اندومتریوز از داخل لگن پاکسازی می‌شود ولی رحم و تخمدانها حفظ می‌شوند. در این روش میزان عود بیماری بیشتر است. در روش جراحی لاپاراسکوپی قطعی تخمدانها با و یا بدون رحم خارج می‌شوند.

امتیاز شما موجب پیشرفت ما می شود!
کولپوسکوپی - دکتر فرشته سربازی

کولپوسکوپی

در کولپوسکوپی پزشک بوسیله ی ابزار کولپوسکوپ به معاینه ی دقیق نواحی دهانه رحم و اطراف آن بویژه در بیماران مشکوک به سرطان سرویکس میپردازد. سرطان دهانه رحم در جهان رتبه ی دوم  علل مرگ و میر زنان را دارد و بر اساس آمار ها متاسفانه هرسال بیشتر از نیم میلیون نفر از زنان دنیا گرفتار این سرطان می شوند.

سرطان دهانه رحم اگرچه یکی از رایج ترین سرطان ها بین خانم ها می باشد ولی خوشبختانه کولپوسکوپی در رویت به موقع سرطان و جلوگیری از رشد ضایعه های پیش سرطانی نقش بسیار موثری دارد. کولپوسکوپی در معاینه رحم و واژن دید بسیار گسترده و شفافی به پزشک می دهد و هدف اساسی آن ممانعت از گرفتارشدن بیمار به سرطان سرویکس  (دهانه رحم) می باشد.

کولپوسکوپی - دکتر فرشته سربازی

کولپوسکوپی کمک می کند ضایعه های کوچکی که به سادگی قابل رویت نیستد و به مرور میتوانند موجب بروز مشکل و بیماری گردند و یا حتی تبدیل به ضایعه های سرطانی شوند را به سادگی شناسایی و درمان کرد.

کولپوسکوپی چگونه انجام می شود؟

دستگاه کولپوسکوپ بسیار شبیه به میکروسکوپ می باشد و دو دوربین چشمی و یا مانیتور دارد که از طریق آن پزشک داخل لوله ی واژن و دهانه ی رحم را مشاهده می کند، برای باز نگه داشتن کانال واژن پزشک از  ابزار اسپکلوم استفاده میکند. پزشک به کمک بزرگنمایی دستگاه، سلول های این ناحیه را بررسی کرده و از بافت های مشکوک نمونه برداری می کند. در کولپوسکوپی تماسی بین دستگاه و بدن برقرار نمی شود لذا نگرانی بابت عوارض آن نداشته باشید.

منظور از نمونه برداری در کولپوسکوپی چیست؟

وقتی پزشک ضایعه ی غیر طبیعی را مشاهده نماید تکه ی کوچکی از آن را برمیدارد تا  بررسی و تحقیق بیشتر توسط پاتولوژیست انجام شود، به این عمل نمونه برداری یا بیوپسی میگویند. میزان درد و ناراحتی طی نمونه برداری از دهانه رحم با واژن تفاوت دارد. معمولا نمونه برداری از دهانه رحم درد واضحی ندارد اما بیمار فشار و انقباض مختصری را متوجه خواهد شد. نمونه برداری از واژن برعکس دهانه رحم دردناک می باشد و دکتر فرشته سربازی از بی حسی های موضعی برای راحتی بیمار استفاده می کند.

تفاوت تست پاپ اسمیر و کولپوسکوپی چیست؟

دقت تشخیص کولپوسکوپی بسیار بیشتر از پاپ اسمیر می باشد لذا در مواردی که نتیجه ی  آزمون پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک کولپوسکوپی را به بیمار پیشنهاد می دهد.

مزایای کولپوسکوپی چیست؟

مزایای کولپوسکوپی - دکتر فرشته سربازی

تمرکز اصلی کولپوسکوپی بر روی تشخیص دقیق ضایعه های سرطانی است اما با اینحال در درمان و تشخیص برخی بیماری های دیگر نیز مفید و بسیار کاربردی می باشد:

  • تشخیص دقیق ضایعه های پیش سرطان سرویکس(دهانه رحم)، واژن، ولو
  • بررسی بیماران مبتلا به خونریزی های نامنظم و لکه بینی
  • بررسی ضایعات مشکوک دهانه رحم، مانند زخم دهانه ی رحم و ترشحات مداوم غیرطبیعی
  • معاینه ی بیماران گرفتار ویروس پاپیلومای انسانی (عامل زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم)
  • بررسی موارد پاپ اسمیر غیرطبیعی
  • معاینه ی دقیق بیماران مبتلا به بیماری های نقص ایمنی مانند ایدز و پیوند عضو
  • معاینه ی پزشکی قانونی قربانیان تجاوز جنسی

اقدامات لازم پیش از کولپوسکوپی چیست؟

کولپوسکوپی لزومی به انجام اقدامات خاصی ندارد فقط رعایت نکات ذکر شده در پایین برای قابل اطمینان بودن نتیجه تست ضروری می باشد.

  • در دوره ی عادت ماهانه خود نباشید
  • از دو روز قبل دوش واژینال و تامپون استفاده نکرده باشید
  • از دو روز قبل بهتر است از فعالیت جنسی پرهیز نمایید
  • ترجیحا همراه خود پد بهداشتی به همراه داشته باشید زیرا ممکن است بعد از نمونه برداری لکه بینی مختصری داشته باشید.

آیا کولپوسکوپی برای خانم های حامله ضرر دارد؟

روش کولپوسکوپی بی خطر می باشد ولی ممکن است بانوان باردار پس از نمونه برداری خون ریزی شدید تری را نسبت به دیگر افراد تجربه نمایند لذا در این مورد نهایتا تصمیم پزشک  وابسته به شرایط بیمار می باشد.

عوارض کولپوسکوپی چیست؟

کولپوسکوپی روشی مطمئن و بی خطر است و عارضه ی جانبی خای تا به حال برای آن گزارش نشده است.  تنها در موارد بسیار کمی عوارض مختصری چون موارد زیر ممکن است داشته باشد:

  • خون ریزی یا لکه بینی بر اثر نمونه برداری ها
  • عفونت
  • درد در ناحیه ی لگن
کولپوسکوپی
میانگین 5 (100%) از 7 رأی
لابیاپلاستی

لابیاپلاستی

لابیاپلاستی در عرصه ی جهانی یکی از منحصر بفرد ترین عمل های زیبایی برای بانوان می باشد که توانسته در بهبود روحیه و بالارفتن میزان رضایتمندی جنسی بانوان تاثیرات چشمگیر و مفیدی را بوجود آورد. در لابیاپلاستی پزشک جراح سایز و نمای ظاهری لب های بیرونی و داخلی واژن را اصلاح کرده و زیباتر می کند.

اگرچه لابیاپلاستی جراحی زیبایی به حساب می آید اما برای برخی افراد که در رابطه جنسی و یا زمان ورزش دچار درد و ناراحتی می شوند، یک جراحی الزامی می باشد. فرم لابیا ها در بانوان با یکدیگر تفاوت می کند اما بطور کلی ظاهر ایده آل برای واژن حالت زمانی است که لب های داخلی از لبه های خارجی بزرگ تر و بیرون تر نباشند.

فیلم آشنایی با لابیاپلاستی

 


لابیای ماژور و مینور دو نوع از لب های اطراف واژن هستند که بافت اضافه و یا ظاهر نامتوازن هرکدام میتواند برای بانوان آزاردهنده باشد. لابیای مینور همان لب داخلی واژن است که در میان لب های ماژور قرار گرفته اند و لابیای ماژور مسئولیت حفاظت از بافت های داخلی واژن، ورودی واژن و لابیای مینور را بر عهده دارد.

دگر گونی ظاهر لابیا ها از کودکی تا بزرگسالی میتواند تحت عواملی مختلفی چون ژنتیک، زایمان، اختلال های هورمونی و بالا رفتن سن رخ بدهد. عمل لابیاپلاستی در رده ی جراحی های ایمن و با ریسک پایین قرار میگیرد که طی جراحی نیازی به بستری شدن نیست و دوران نقاهت بعد از آن نیز خیلی کوتاه است. شخص پس از لابیاپلاستی به سرعت قادر است به مشغله های روزانه خود به راحتی رسیدگی کرده و بدون نگرانی روابط زناشویی خود را مجددا آغاز نماید.

تاثیره شگفت انگیزه لابیاپلاستی در بهبود اعتماد بنفس اشخاص و کیفیت روابط زناشویی زوجین در کنار عوارض جانبی بسیار کم پس از جراحی همگی دلایلی هستند که به خوبی افزایش روز افزون استقبال بانوان از این جراحی را توجیه می کنند.

لابیاپلاستی چه مزایایی به همراه دارد؟

عمل تنگی واژن

  • ظاهر زیبا و متقارن واژن

ظاهر نامتقارن و آشفته واژن میتواند بر اعتماد بنفس بانوان تاثیر مخربی بجای بگذارد

  • جلوگیری از درد در برقراری رابطه ی جنسی و تحریک بیشتر

اغلب بانوانی که در اندام های تناسلی خود لابیاهای بزرگ و یا آویزان دارند به هنگام رابطه ی جنسی دچار درد می شوند و از طرفی بافت اضافی لابیا ها میزان تحریک کلیتوریس در روابط زناشویی را محدود میکند

  • عدم نیاز به بستری شدن

لابیاپلاستی یک جراحی سریع وسرپایی بوده و عملا  لزومی مبنی بر بستری شدن برای شخص وجود ندارد.

  • افزایش رضایت از روابط جنسی

لابیاپلاستی در کنار زیبایی ظاهر واژن، کاهش درد حین رابطه و کمک به روحیه بانوان منجر به افزایش رضایت زوجین از روابط زناشویی می شود

  • سهولت در بهداشت و ورزش کردن

وجود لابیا های بزرگ در زمان رعایت بهداشت فردی، انجام حرکتهای ورزشی و استفاده از لباس های تنگ برای بانوان هم آزاردهنده می باشد و هم میتواند سبب تحریک مزمن واژن گردد.

 

لابیاپلاستی چگونه انجام می شود؟

 

لابیاپلاستی - دکتر سربازی

شرایط بیمار در انتخاب سبک اجرای جراحی به وسیله ی پزشک عامل تعیین کننده ای می باشد که نمیتوان آن را نادیده گرفت اما رایج ترین تکنیک های لابیا پلاستی تکنیک trim و دیگری تکنیک wedge می باشد.

1. لابیاپلاستی به روش trim

در این روش جراح بافت های اضافی و آویزان لب ها را از وسط با ایجاد یک خط عمودی برش می زند و لبه های مینور را کلامپ می کند. این جراحی در کمتر از یک ساعت انجام می شود.

2. لابیاپلاستی به روش wedge

در این سبک جراح برشی v شکل در وسط هر لابیای مینور بوجود می آورد و بافت بیشتری نبست به سبک قبلی برمیدارد. این سبک مدت زمان بیشتری نیاز دارد.

3. لابیاپلاستی با لیزر

 

در این روش برش ها بوسیله ی لیزر ایجاد می گردند، بنابراین بطور هم زمان خونگیری هم انجام می شود. در مواردی نیز بسته به تشخیص پزشک و سایز لابیا ها ، نیاز به بخیه زدن نمی باشد.

آیا لابیاپلاستی خطرناک است و درد دارد؟

عمل های جراحی به دوسته ی پر خطر و کم خطر دسته بندی می شوند و از آنجایی که این جراحی در گروه کم خطر و ایمن قرار دارد نگران مسائلی چون خون ریزی شدید و درد عمل نباشید چرا که دکتر فرشته سربازی با بهترین مواد بی حسی به دقت روند اجرای جراحی را کنترل می کنند.

آیا لابیاپلاستی را میتوان با زایمان انجام داد؟

لابیاپلاستی مغایرتی با زایمان مادر نداشته و تاثیر مخربی بر جنین و رحم نیز نمیگذارد اما از آنجایی که در این هنگام بدن بانوان بسیار حساس و متورم می باشد و ممکن است خون ریزی زیاد موجب هماتوم شود، دکتر فرشته سربازی توصیه می کنند جراحی زیبایی واژن را در وقت دیگری واگذار کنید.

آیا لابیاپلاستی عوارض دارد؟

مطمئنا هر جراحی عوارضی در پی دارد اما عوارض لابیاپلاستی به همان دلیل کم خطر بودن که بالاتر ذکر کردیم محدود به تورم و التهاب در محل جراحی می شود که به کمک دارو ها و مراقبت های بعد از عمل به سرعت بهبود می یابند. با این حال چنانچه مواردی چون ترشح زرد یا سبز از ناحیه عمل، خون ریزی و یا بوی بد مشاهده نمودید حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید.

آیا لابیاپلاستی سبب کاهش میل جنسی میگردد؟

در پاسخ باید گفت تمرکز رشته های عصبی واژن در بانوان یکی در نقطه ی جی بوده و دیگری متمرکز بر ناحیه ی کلیتوریس است که تحریک آن محدود به ارگاسم از بیرون بخش تناسلی میگردد. لذا جراحی لابیاپلاستی نه تنها میل جنسی را کاهش نمیدهد بلکه با حذف بافت های  اضافی که مانع تحریک بیشتر کلیتوریس می شوند نیز رضایت جنسی را در بانوان بالا میبرد.

پس از لابیاپلاستی چه مراقبت هایی باید انجام داد؟

اگر چه این جراحی از انوع سبک و کم ریسک به شمار می رود اما همچنان نیاز است تا مدتی که پزشک متخصص شما تعیین می کند مراقبت های بعد از عمل را انجام دهید. از جمله ی این مراقبت ها میتوان موارد زیر را نام برد :

  • در یک الی سه روز اول درد به همراه تورم در محل برش ها عادی است و بوسیله ی مسکن ها تخفیف می یابد.
  • برای کاستن از میزان تورم میتوانید از کمپرس سرد استفاده نمایید و از پوشیدن لباس های تنگ و جذب خودداری نمایید.
  • پس از طی 48 ساعت مجاز می باشید دوش سرپایی بگیرید و حتما از حمام طولانی مدت یا نشستن در وان خودداری کنید.
  • برای انجام فعالیت های زناشویی حداقل 4 هفته صبر کنید و سپس اقدام نمایید.
  • از فعالیت سنگین و ورزش تا 4 هفته خودداری نمایید
  • به لحاظ تغذیه از مواد غذایی چون گوشت، آناناس و مواد داری ویتامین C بهره ببرید
لابیاپلاستی
میانگین 4.8 (96%) از 10 رأی
عمل تنگی واژن

عمل تنگی واژن

عمل تنگی واژن در حقیقت یکی از صدها عمل زیبایی مختلف به شمار می آید، که در آن با تنگ کردن محدوده ی واژن هم سبب افزایش لذت در رابطه ی جنسی و زیبایی ظاهر واژن می گردد و هم بیماری های مرتبط با ریلکسیشن (گشادی) واژن را درمان می کند.

واژن عاملی موثر برای رضایت جنسی است؛ در مواردی برخی از خانم ها عموما در سنین بین 20  تا 50 سالگی از وضعیت واژنشان راضی نیستند و یا در حین مقاربت، هم خودشان و هم همسرشان از لذت کافی بهره مند نمی شوند که این امر جدای از علل ارتباطی و روانی می تواند به دلیل ریلکس بودن (گشادی) واژن باشد(در اثر زایمان طبیعی یا داشتن رابطه زیاد و بالا رفتن سن)، در این موارد برای ایجاد احساس رضایت در افراد و همینطور بهبود اعتماد به نفس فرد در اثر داشتن حس زیبایی، عمل تنگی واژن می تواند راهگشا باشد.

در مواردی ممکن است ریلکس بودن عضلات واژن موجب شود حین سرفه، عطسه و یا خندیدن، توانایی کنترل ادرار خود را از دست بدهید که بسیار آزار دهنده است، لذا در این مبحث  باید در نظر داشت عمل تنگی واژن برای کسانی هم که بر اثر گشادی و ریلکس بودن واژن گرفتار عفونت، قارچ های تناسلی و اشکال در کنترل ادرار می شوند جنبه ی درمانی داشته و نباید به آن صرفا به چشم جراحی زیبایی نگاه کرد.

منظور از محدوه ی عمل تنگی واژن دقیقا کجاست؟

واژن - دکتر فرشته سربازی

در حقیقت هنگامی که از گشادی و ریلکس بودن واژن صحبت میکنیم عموما منظور آسیب دیدگی دو بخش متفاوت از ناحیه ی تناسلی می باشد که یکی پاره شدن ناحیه پرینه و دیگری افتادگی و شل شدن بافت های دیواره ی واژن را شامل می گردد. گشادی و ریلکس بودن واژن سبب عوارض و مشکلاتی می گردد که با عمل تنگی واژن می توان آنها را رفع نمود . لازم به توجه است که عمل تنگی واژن روش ها و انواع متفاوتی دارد.

انواع جراحی های تنگی واژن را می شناسید؟

در میان روش های متفاوت عمل تنگی واژن معروف ترین و البته موثر ترین آنها تنگ کردن واژن از طریق جراحی های پرینورافی و واژینو پلاستی است. سایر روش ها تنگ کردن واژن با نخ و یا لیزر هستند . لذا نظر پزشک بر اساس شرایط و وضعیت بدن هر شخصی در نوع عمل تنگی واژن میتواند مختلف و تعیین کننده باشد.

  • عمل تنگی واژن به روش پرینورافی

پرینه همان حد فاصل میان ناحیه تناسلی و مقعد انسان است که نه تنها در لذت جنسی موثر می باشد بلکه عضله های لگن را در بر دارد. می توان گفت تقریبا 90 درصد خانم ها در زایمان طبیعی دچار پارگی بخشی از پرینه می گردند که البته میزان این پارگی یکسان نیست و گاهی خود به خود بهبود میابد. از آنجایی که معمولا بعد از بهبود ناحیه پرینه ممکن است ظاهر ناخوشایند زخم آزار دهنده باشد و از طرفی همراه با شل شدن بافت های واژن نیز باشد. لذا با نظر پزشک به این افراد عمل تنگی واژن به روش پرینورافی یا همان پرینوپلاستی پیشنهاد می گردد.

در عمل فوق بی هوشی موضعی یا عمومی نیاز است چرا که عمق نفوذ این جراحی حدودا دو تا سه سانتی متری واژن را شامل می گردد.  در عمل تنگی واژن به روش پرینورافی پس از آن که بافت های دیواره ی پشت واژن بهم نزدیک می شود با ترمیم بخش بیرونی واژن در واقع سایز دهانه واژن کوچکتر می گردد. دوره نقاهت پرینورافی تقریبا دو تا سه هفته است که پس از آن می توانید به فعالیت های سابقتان ادامه دهید، دوره ی اجتناب از رابطه ی جنسی شش هفته می باشد.

  • عمل تنگی واژن به روش واژینوپلاستی

عمل تنگی واژن به شیوه ی واژینوپلاستی برای ترمیم بافت های داخل کانال واژن اجرا می شود و میتواند گشادی و ریلکس بودن واژن را بر اثر عواملی چون زایمان طبیعی، تعدد روابط جنسی،  بالا رفتن سن و کاهش میزان کلاژن ها برطرف کند. جراحی واژینوپلاستی با برداشتن بافت های افتاده و اضافی کانال واژن موجب ترمیم کلی دیواره های واژن و تنگ تر شدن آن می گردد و احساس رضایت و زیبایی بیشتری را به دنبال دارد. عمل تنگی واژن به این روش را نیز میتوان با بیهوشی موضعی و یا عمومی انجام داد و مدت جراحی حدودا دو ساعت می باشد.  این جراحی با آنکه کم خطر می باشد اما همچنان به مراقبت های بعد از عمل و خودداری از رابطه ی جنسی تا حدود 6 هفته و رعایت بهداشت فردی نیاز دارد.

توجه داشته باشید کسانی که تصمیم به زایمان طبیعی دارند انجام عمل تنگی واژن برایشان مناسب نیست و بهتر است کمی بعد از آخرین زایمان اقدام کنند . با در نظر گرفتن میزان اهمیت ناحیه ی تناسلی لذا انتخاب  بهترین متخصص و میزان تجربه و مهارت او در عمل تنگی واژن تاثیر چشمگیری بر نتیجه ی عمل خواهد داشت و لازم است در این امر توجه و دقت کافی به خرج داده شود.

 


  • عمل تنگی واژن با نخ (لیفت واژن)

در واقع ریشه ی تولید نخ های لیفت به عمل زیبایی صورت و رفع غبغب بر می گردد. با گذشت زمان در کنار پیشرفت تکنولوژی با تولید نخ های بهتر و بهینه سازی تکنیک های لیفت، به مرور عمل لیفت واژن هم ممکن شد.

امروزه در این روش با کمک نخ های ویژه لیفت واژن، دهانه ی واژن را بالا کشیده و به تگ تر شدن واژن کمک می کنند. در این شیوه نیازی به بی هوشی کامل فرد نیست و با استفاده از بی حسی های موضعی، عمل تنگی واژن را در زمان بسیار کوتاه تری در مقایسه با روش های دیگر اجرا می کنند. هر چند این روش به میزان روش های جراحی موثر نیست.

  • عمل تنگی واژن با لیزر

عمل تنگی واژن با لیزر

عمل تنگی واژن توسط لیزر در افرادی که بدنبال زیبایی واژن هستند و مشکل ریلکس بودن واژن در آنان در حد خفیف است انجام می گیرد. این شیوه نیاز به بیهوشی و استراحت ندارد در سه مرحله به فواصل هر یک ماه انجام می شود و بیمار بعد از یک هفته می تواند رابطه ی جنسی داشته باشد.

 

عمل تنگی واژن
میانگین 4.1 (81.54%) از 26 رأی

پاپ اسمیر تستی جهت پیشگیری از سرطان دهانه ی رحم

تست پاپ اسمیر چیست؟

‎تست پاپ ‌اسمیر به عنوان یکی از تست‌های غربالگری بیماری‌های دهانه‌ی رحم انجام می‌شود. ویژگی بسیار مهم این تست این است که در حدود ۸۰ درصد در کاهش سرطان دهانه‌ی رحم موثر است.
‎روشی ساده اما موثر ‎تست پاپ‌اسمیر بسیار راحت انجام می‌شود و معمولا درد ندارد. این تست اغلب در همان معاینه‌ی معمولی انجام می‌شود، به این صورت که متخصص زنان، با استفاده از یک برس نرم پلاستیکی، سلول‌های دهانه‌ی رحم را بر می‌دارد و درون ظرفی می‌ریزد که حاوی مایع نگه‌دارنده است. در مرحله‌ی بعد، این ظرف به آزمایشگاه فرستاده شده و از سلول‌های داخل آن نمونه‌برداری صورت می‌گیرد. سپس این نمونه‌ها در زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند که معمولا این رَوَند یک هفته طول می‌کشد

‎در این نمونه‌ها هرگونه تغییر سلولی بررسی می‌شود به‌طوری که در بسیاری از موارد می‌توان با استفاده از نتایج این بررسی‌ها، تغییرات پیش‌زمینه‌ی سرطان دهانه‌ی رحم را در مرحله‌ای که به راحتی قابل درمان است تشخیص داد

‎چه زمانی تست پاپ اسمیر انجام دهیم؟

‎اولین تست پاپ‌اسمیر بهتر است یک سال پس از اولین رابطه جنسی انجام شود و سپس بنا بر تشخیص پزشک هر سال تکرار شود . پس از ۶۵ تا ٧٠ سالگی در صورتی که پزشک تشخیص دهد، این غربالگری متوقف می‌شود. خانم‌هایی که بالاتر از ۳۰ سال سن دارند، بهتر است بر روی همان نمونه ی پاپ اسمیر تست اچ پی وی نیز انجام ‌شود ، اینکار دقت تشخیص را افزایش می‌دهد

پاپ اسمیر تستی جهت پیشگیری از سرطان دهانه ی رحم
میانگین 3.3 (66%) از 10 رأی
فیبروم-یا-میوم-رحمی

فیبروم یا میوم رحمی

روش های درمان فیبروم

• داروها: داروها موجب از بین رفتن فیبروم نمی شوند ولی بعضی علائم ناشی از فیبروم را کاهش می دهند. قرص ها، برچسب ها و یا آمپول های ضدبارداری میزان خونریزی دوره پریود را کاهش می دهند. IUD های پروژسترونی نیز میزان خونریزی را کمتر می کنند.
در مواردیکه مشکل بیمار خونریزی شدید است، روشهای ضد بارداری هورمونی و یا سایر داروها می توانند این مشکل را حل کنند.

• جراحی برداشتن فیبروم (میومکتومی):

در این روش پزشک فیبروم را بر میدارد ولی رحم در جای خود باقی می ماند. روش موثری است؛ اما به عنوان یک روش دائمی محسوب نمی شود چرا که احتمال عود فیبروم وجود دارد. میومکتومی برای زنان که تمایل به داشتن بچه دارند، انتخاب مناسبی است.

• تخریب بافت داخل رحم (اندومتریال ابلیشن):

در این روش، پزشک از طریق واژن لوله ای را وارد رحم می کند و با تکنیک های مختلف بافت داخل رحم را تخریب میکند. این روش موجب کاهش خونریزی های دوره پریود می شود؛ اما برا همه خانم ها روش مناسبی نیست. همچنین برای افرادی که خواهان فرزند هستند امکانپذیر نیست.
• قطع خونرسانی به فیبروم:
اصطلاح پزشکی این روش آمبولیزاسیون عروق رحمی و یا عروفیبروم رحمی نامیده می شود. طی این روش، پزشک یک لوله باریک را وارد رگی در پا میکند و این لوله را تا داخل عروق مرتبط با رحم می برد. سپس با مهره هایی ظریف از جنس پلاستیک، شریانی را که به فیبروم خونرسانی میکند، مسدود میکند. در نتیجه خون به فیبروم نمی رسد و بتدریج تحلیل می رود. این روش برای شخصی که خواهان فرزند است مناسب نیست.
جراحی خارج کردن رحم:
خارج کردن رحم یا هیسترکتومی، مشکلات فیبروم و عوارض آن را بطور قطعی برطرف می کند؛ و نگرانی عود فیبروم را رفع می سازد؛ اما امکان باروری دیگر وجود ندارد.

چگونه میتوان بهترین روش درمانی را انتخاب کرد؟
شما می توانید با مشاوره با پزشکتان متوجه شوید که هر روش درمانی چه تاثیری بر شما خواهد داشت. سپس با همفکری پزشکتان روشی که برای شما مناسب تر است انتخاب کنید. برای زنان که مایل به داشتن فرزند هستند، دارو یا جراحی خارج کردن فیبروم (میومکتومی) اغلب انتخاب بهتری است.
زنانی که دیگر بچه نمی خواهند ، می توانند از تمام روشهای درمانی بهره ببرند
در انتخاب روش درمانی باید به این نکته نیز توجه کرد که علائم مرتبط با فیبروم اغلب با یائسگی از بین می روند.
روش های درمان فیبروم:
• داروها: داروها موجب از بین رفتن فیبروم نمی شوند ولی بعضی علائم ناشی از فیبروم را کاهش می دهند. قرص ها، برچسب ها و یا آمپول های ضدبارداری میزان خونریزی دوره پریود را کاهش می دهند. IUD های پروژسترونی نیز میزان خونریزی را کمتر می کنند.
در مواردیکه مشکل بیمار خونریزی شدید است، روشهای ضد بارداری هورمونی و یا سایر داروها می توانند این مشکل را حل کنند.
• جراحی برداشتن فیبروم (میومکتومی):
در این روش پزشک فیبروم را بر میدارد ولی رحم در جای خود باقی می ماند. روش موثری است؛ اما به عنوان یک روش دائمی محسوب نمی شود چرا که احتمال عود فیبروم وجود دارد. میومکتومی برای زنان که تمایل به داشتن بچه دارند، انتخاب مناسبی است.
• تخریب بافت داخل رحم (اندومتریال ابلیشن):
در این روش، پزشک از طریق واژن لوله ای را وارد رحم می کند و با تکنیک های مختلف بافت داخل رحم را تخریب میکند. این روش موجب کاهش خونریزی های دوره پریود می شود؛ اما برا همه خانم ها روش مناسبی نیست. همچنین برای افرادی که خواهان فرزند هستند امکانپذیر نیست.
• قطع خونرسانی به فیبروم:
اصطلاح پزشکی این روش آمبولیزاسیون عروق رحمی و یا عروفیبروم رحمی نامیده می شود. طی این روش، پزشک یک لوله باریک را وارد رگی در پا میکند و این لوله را تا داخل عروق مرتبط با رحم می برد. سپس با مهره هایی ظریف از جنس پلاستیک، شریانی را که به فیبروم خونرسانی میکند، مسدود میکند. در نتیجه خون به فیبروم نمی رسد و بتدریج تحلیل می رود. این روش برای شخصی که خواهان فرزند است مناسب نیست.
جراحی خارج کردن رحم:
خارج کردن رحم یا هیسترکتومی، مشکلات فیبروم و عوارض آن را بطور قطعی برطرف می کند؛ و نگرانی عود فیبروم را رفع می سازد؛ اما امکان باروری دیگر وجود ندارد.

چگونه میتوان بهترین روش درمانی را انتخاب کرد؟
شما می توانید با مشاوره با پزشکتان متوجه شوید که هر روش درمانی چه تاثیری بر شما خواهد داشت. سپس با همفکری پزشکتان روشی که برای شما مناسب تر است انتخاب کنید. برای زنان که مایل به داشتن فرزند هستند، دارو یا جراحی خارج کردن فیبروم (میومکتومی) اغلب انتخاب بهتری است.
زنانی که دیگر بچه نمی خواهند ، می توانند از تمام روشهای درمانی بهره ببرند
در انتخاب روش درمانی باید به این نکته نیز توجه کرد که علائم مرتبط با فیبروم اغلب با یائسگی از بین می روند.
چگونه فیبروم درمان می شود؟
چند انتخاب درمانی برای فیبروم وجود
دارد؛ هر روشی فواید و معایب خود را دارد.
درمان درست برای هر شخص بستگی به:
• علائم بیمار
• سن بیمار (بسیاری فیبروم ها بعد از یائسگی دیگر به رشد خود ادامه نمیدهند و یا کوچک می شوند)
• اینکه تصمیم به بارداری وجود دارد یا خیر
• اینکه آیا فیبروم باعث خونریزی های شدیدی که موجب کم خونی شود، شده یا خیر.
• اندازه، تعداد و محل قرارگیری فیبروم ها
• چگونگی احساس و نظر شما در رابطه با فواید و خطرات روشهای مختلف
فیبروم چیست؟
فیبروم در واقع توده ی گرد و سفتی از عضلات است که در رحم تشکیل می شود. همانطور که می دانید رحم عضوی از بدن زنان است که در زمان بارداری بچه را در خود جای می دهد.
بعضی ممکن است این تصور را داشته باشند که فیبروم یک تومور است اما فیبروم ها سرطان نیستند. آنها فقط نتیجه رشد غیر طبیعی عضلات رحم هستند.

علائم فیبروم چیست؟
در اغلب موارد فیبروم علامتی ندارد. در مواردیکه فیبروم علامت می دهد این علامت می تواند یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
• پریودهایی با خونریزی های شدید
• درد و یا احساس فشار و یا پری در شکم و لگن
• تکرر اردار
• یبوست
• اشکال در بارداری

فیبروم یا میوم رحمی
میانگین 3.6 (72.31%) از 13 رأی
واکسن-HPV

واکسن HPV ( پیشگیری از زگیل تناسلی و سرطان دهانه ی رحم)

واکسن HPV چیست ؟

واکسن HPV شما را از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی محافظت می کند. این ویروس عامل اصلی چند نوع سرطان در خانم ها و آقایون از جمله سرطان دهانه رحم در خانم ها که دومین و کشنده ترین سرطان در آنان است و همچنین زگیل تناسلی در خانم ها و آقایون می باشد.
این واکسن می تواند تا ۷۰ درصد از ابتلا به سرطان های مرتبط به ویروس HPV ( سرطان دهانه رحم و… ) و تا ۹۰ درصد از ابتلا به زگیل تناسلی پیشگیری کند.

چگونه انسان به این ویروس آلوده می گردد؟

در صورت هر گونه تماس جنسی و یا لمس دستگاه تناسلی شخص آلوده به این ویروس (تماس پوست با پوست) ، انتقال بیماری صورت می گیردو کسانی که شرکای جنسی متعدد دارند و یا شریک جنسی آنان شرکای جنسی متعدد دارد، شانس بالاتری برای ابتلا دارند.

علائم این بیماری چیست؟

اغلب افرادی که به این ویروس مبتلا می شوند، علامتی نشان نمی دهند و در اکثر موارد ویروس طی ۱تا ۲ سال با دفاع طبیعی بدن محو می شود.
ولی در تعدادی از افراد، ویروس در بدن باقی می ماند و این افراد شانس بالاتری برای ابتلا به زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم دارند.

چه سنی برای تزریق این واکسن مناسب است؟

بهترین سن تزریق در هر دو جنس ۱۱ تا ۱۲ سال است ، اما از ۹ سالگی امکان تزریق واکسن و جود دارد و تا سن ۲۶ در دختران و ۲۱ در پسران قابل تزریق است . بهتر است تزریق این واکسن قبل از شروع رابطه ی جنسی باشد. در سنین بالاتر هم امکان ترریق واکسن وجود دارد ولی تأثیر آن کمتر خواهد بود.
در حال حاضر سه نوع واکسن که به ترتیب دو ، چهار و نه ویروس را تحت پوشش قرار میدهند موجود است .
واکسن باعث درمان افرادی که به ویروس آلوده شده اند نمی شود ولی از ابتلا به انواع دیگر ویروس پیشگیری می کند. در نتیجه تاثیر آن در افرادی که ابتلا به ویروس داشته اند کمتر می باشد. قابل ذکر است که این واکسن ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی پیشگیری نمی کند در نتیجه استفاده مداوم از کاندوم همچنان توصیه می شود.

آیا واکسن عارضه ای دارد؟
خیر، به جز مختصری تورم، قرمزی و سوزش عارضه ای ندارد. ولی از آنجا که بعد از تریق هر نوع واکسن خطر سنکوپ وجود دارد توصیه میشود به مدت پانزده دقیقه بعد از تزریق واکسن له حالت نشسته و یا دراز کشیده بمانید .

نحوه استفاده از واکسن؟
در صورت تزریق واکسن در سنین قبل از ۱۵ سال دو نوبت بهفاصله ی ۶ تا ۱۲ ماه کافی است ، از این سن به بعد واکسن در سه نوبت تزریق می شود، فاصله نوبت اول و دوم ۲ ماه و نوبت سوم ۶ ماه بعد از نوبت اول می باشد. و در عضله دلتوئید (بازو) به صورت عضلانی تزریق می شود.
آیا کسانی که واکسن تزریق کرده اند، نیاز به انجام پاپ اسمیر (تست سرطان دهانه رحم) دارند؟
بله، از آنجا که تزریق این واکسن ایمنی کامل در مقابل سرطان دهانه رحم ایجاد نمی کند (میزان ایمنی تا ۷۰ درصد می باشد) همه ی خانم ها از جمله کسانی که واکسن دریافت کرده اند باید بطور منظم تست پاپ اسمیر را جهت پیشگیری از سرطان دهانه ی رحم انجام دهند.

واکسن HPV ( پیشگیری از زگیل تناسلی و سرطان دهانه ی رحم)
میانگین 5 (100%) از 1 رأی
یائسگی-و-مراقبت-های-این-دوران

یائسگی و مراقبت های این دوران

درمان های غیر هورمونی علائم یائسگی:

این نوع درمان به اندازه استفاده از هورمون در بهبود علائم موثر نیست ولی با توجه به اینکه در بسیاری افراد تا حد قابل قبولی علائم را کاهش می دهد در افرادی که به هر دلیل نمی توانند ویا نمی خواهند از هورمون درمانی استفاده کنند، توصیه می شود.

۱٫ گاباپنتین: دارویی است که در ابتدا برای درمان صرع استفاده می شد و مصرف یک دوز در زمان خواب می تواند علائم گرگرفتگی را کاهش دهد.
۲٫ آنتی دپرسان ها( ضد افسردگی ها ): این دارو ها می تواند خط اول درمان در کسانی باشد که قادر به دریافت استروژن نیستند. بهترین ها شامل: سیتالوپرامcitalopram- ونلافاکسین venlafaxine و اس سیتالوپرام escitalopram می باشد که دارو ها ضد افسردگی می باشد که در زمان گرگرفتگی نیز موثرند، پاروکسیتین در بیماری که از تاموکسی فن استفاده می کند توصیه نمی شود و فلوکسیتین هم موثر است اما نه به میزان دارو های قبلی ولی سرترالین موثر نمی باشد.
۳٫ پروژ سترون های تزریقی مانند(Depo-provera) نیز موثرند، اما به میزان داروهای گروه ۱و۲ استفاده نمی شوند.
۴٫ استروژن های گیاهی( فیتو استروژن ها ) که شامل ایزو فلاون ها نیز می شود. شواهد قانع کننده ای از اینکه، این دسته در درمان گرگرفتگی موثر باشند وجود ندارد و از آنجا که در بعضی از بافت های بدن مانند استروزن عمل می کند، توصیه می شود در افراد مبتلابه سرطان پستان استفاده نشود.
یائسگی و
درمان هورمونی:
موثرترین درمان در بر طرف کردن علائم یائسگی استفاده از هورمون استروژن می بااشد که به همراه هورمون پروژسترون استفاده می شود. در بیمارانی که رحم آنها به هر دلیل خارج شده، استفاده از استروژن به تنهایی کافی است.
استروژن را می توان به صورت قرص خوراکی یا پچ پوستی و یا قرص یا رینگ داخل واژنی استفاده کرد.
دوز استروژن:
استروژن ۰٫۶۲۵ میلی گرم دوز استاندارد می باشد ولی از آنجا که بسیاری از خانم ها با دوز کمتر(۰٫۳ میلی گرم یا ۰٫۴۵ میلی گرم) هم پاسخ می دهند ترجیح می دهیم با کمترین دوز درمان را شروع و در صورت عدم پاسخ ، دوز را افزایش دهیم.
بیشترین تاثیر هورمون درمانی برعلائم گرگرفتگی و خشکی واژن و در بعضی افراد، اختلالات خلقی است.
استفاده از هورمون درمانی بالای سن ۶۰ سال به علت افزایش خطر حمله قلبی و افزایش دمانس توصیه نمی شود.
و از طرفی استفاده ازآن به مدت بیشتر از ۵ سال به علت احتمال کم افزایش خطر سرطان پستان توصیه نمی شود.( در کسانی که فقط از استروژن استفاده می کنند امکان افزایش طول درمان می باشد)

چه کسانی باید از هورمون درمانی استفاده کنند:

هورمون در مانی بهترین انتخاب در بیمارانی است که به میزان آزار دهنده ای گرگرفتگی، تعریق شبانه و یا خشکی واژن دارند. و در صورت استفاد ه از دوز پایین دارو و برای مدت محدود(کمتر از ۵ سال) تاثیری در افزایش ریسک سرطان پستان نخواهد داشت. وبهتر است در زمان قطع دارو، اینکار به مرور انجام شود یعنی یک قرص در هفته کم شود و در صورت بازگشت علائم بیماری از داروهای جایگزین دیگر استفاده شود.

چه کسانی نباید از هورمون درمانی استفاده کنند:

کسانی که در حال حاضر سرطان پستان دارند ویا سابقه این بیماری را دارند.

کسانی که بیماری عروق قلبی دارند.

کسانی که سابقه حمله قلبی، سکته مغزی و یا تشکیل لخته در عروق را دارند.

کسانی که جزء افراد پر خطر برای ابتلا به موارد فوق می باشد.
آنچه شما یرای کاهش علائم یائسگی می توانید انجام دهید:

۱٫ برای کاهش گرگرفتگی از لباسها نخی ,ملحفه نخی و پتوی پر، استفاده کنید. یک پارچه مرطوب سرد درزمان گرگرفتگی بر روی گردن قرار دهید، از نوشیدنی های گرم مثل چای و قهوه و غذاهای پر ادویه اجتناب کنید. کشیدن سیگار را متوقف کنید. از استرس، اضطراب و مکانهای خیلی گرم دوری کنید، وررزش منظم(پیاده روی، شنا، دوچرخه، نرمش) و استفاده از روش های آرام سازی( relaxation ). روزی ۳ بار هربار ۳ دقیقه تنفس عمیق داشته باشید,و همینطورشل کردن تمام عضلات. واستفاده از ویتامین های گروه B و E و روی، در حفظ تعادل روحی و بهبود میل جنسی در خانم های یائسه موثر می باشد.
۱٫ آنچه شما برای حمایت از استخوانهایتان می توانید انجام دهید استفاده از مکمل کلسیم و ویتامین D (در صورت عدم امکان دریافت کافی از طریق مواد غذایی).
۲٫ فعال باشید و بطور منظم ورزش کنید( حداقل هفته ای سه بار هر بار ۳۰ دقیقه پیاده روی).
۳٫ از متخصص زنان بخواهید در موقع لزوم تست سنجش تراکم استخوان برای شما در خواست کند تا در صورت نیاز داروهای پیشگیری از پوکی استخوان، برای شما تجویز شود.
۴٫ توجه داشته باشید که وجود هر یک از موارد زیر افراد را بیشتر در معرض پوکی استخوان قرار می دهد:
۱٫ بعضی نژادها از جمله آسیایی ها
۲٫ سابقه خانوادگی پوکی استخوان
۳٫ یائسگی زودرس
۴٫ مصرف الکل
۵٫ لاغری زیاد
۶٫ عدم زایمان
۷٫ زندگی بدون تحرک
۸٫ سابقه دوره های طولانی قطع پریود
۹٫ سوء تغذیه
۱۰٫ مصرف طولانی مدت بعضی دارو ها( آنتی اسید- مسکنهای ضدالتهاب – داروهای ضد صرع- کورتون- داروی هورمون تیروئید).

علائم یائسگی:

گرگرفتگی: معمولا از صورت و بالای قفسه سینه شروع و بعد در بدن پخش می شود این علائم در اثر کاهش هورمون استروژن ایجاد می شود ,در بعضی افراد اصلا دیده نمی شود و یا با شدت بسیار کم و در بعضی افراد در حد بسیار آزار دهندی دیده می شود.
معمولا بین ۲-۴ دقیقه طول می کشد و بعضی از خانم ها حین آن تعریق دارند و متعاقب آن دچار
لرز می شوند. در بعضی از خانم ها احساس اضطراب یا طپش قلب حین گرگرفتگی وجود دارد.
تعداد دفعات این علامت می تواند از ساعتی یک بار تا یک یا ۲ بار در روز متغییر باشد. این علائم
معمولا قبل از قطع کامل پریود شروع می شود. دراکثر خانم ها یی که این علامت ها را دارند، بطور
معمول علائم تا ۴ سال ادامه می یابد.
۱٫ تعریق شبانه: تعریق شبانه می تواند در حدی باشد که شما را از خواب بیدار کند و یکبار یابیشتر در
طول شب می تواند رخ دهد. و نداشتن یک خواب خوب می تواند منجر به احساس خستگی، تحریک
پذیری و عدم تمرکز کافی در روز بعد شود.
۲٫ مشکلات خواب: در بعضی خانم ها حتی در صورت عدم وجود تعریق شبانه ممکن است مشکل در شروع خواب یا داشتن خواب ممتد،ایجاد می شود.
۳٫ خشکی واژن: این علامت می تواند موجب احساس سوزش و خاش در ناحیه واژن و ترشح غیر طبیعی، احساس درد و یا خشکی حین نزدیکی شوید.
۴٫ افسردگی: این علائم در بعضی از خانم ها در سنین حوالی یائسگی دیده میشود که شامل احساس غم، اشکال در تمرکز، خواب زیاد، عدم علاقه به انجام فعالیت های روزانه.است,
خانم های با سابقه افسردگی، دچار تشدید علائم می شوند. که در این صورت در مانهای موثر باید انجام گیرد.
یائسگی بخشی از زندگی زنان محسوب می شود ومعمولاَ بین سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی و بطور متوسط در سن ۵۱ سالگی اتفاق می افتد. در ۵% خانم ها یائسگی قبل از ۴۵سالگی ودر ۵% بعد از ۵۵ سالگی رخ میدهد ,قبل از قطع کامل پریود، بی نظمی پریود ,گرگرفتگی و تعریق شبانه شروع می شود،و مشکلات خواب وخشکی واژن را تجربه می کنید. البته همه این علائم در همه افراد دیده نمی شود. یائسگی یک بخش طبیعی از زندگی زنان محسوب می شود، و قابل پیشگیری نمی باشد اما جهت رفع علائم و عوارض آن درمانهای موثری وجود دارند.
در سنین حوالی یائسگی تغییراتی در دوره پریود مشاهده می شود ، از جمله تغییراتی در فواصل پریود، و یا شدت خونریزی .

زمانی که ۱۲ ماه از آخرین پریود بگذرد، یائسگی قطعی می شود.
در صورتیکه این اتفاق قبل از ۴۰ سالگی رخ دهد، یائسگی زودرس و غیر طبیعی محسوب می شود.
در صورت قطع کامل پریود قبل از ۴۰سالگی، جهت بررسی اینکه آیا علت یائسگی است یا دلیل دیگری برای قطع پریود وجود دارد نیاز به آزمایش می باشد، ولی در صورت وقوع یائسگی بعد از ۴۵ سالگی انجام آزمایش جهت تایید یائسگی ضروری نمی باشد.
علیرغم اینکه بی نظمی در شدت و فواصل پریود در حوالی سن یائسگی طبیعی است، ولی از آنجا که این تغییرات می تواند علائم بیماری های جدی دیگر از جمله سرطان های رحم، تخمدان و دهانه ی رحم نیز باشند ، باید در صورت وجود علائم زیر بررسی کامل انجام شود و در صورت نیافتن مشکل خاص، علائم به یائسگی مربوط گردد. از جمله:
۱-خونریزی با فواصل کمتر از ۳ هفته
۲- خونریزی شدید در دوره پریود
۳-خونریزی بعد از یائسگی حتی اگر در حد یک لکه باشد
۴- لکه بینی بین دوره های پریود

روش های پیشگیری از بارداری باید تا ۱ سال بعد از آخرین پریود ادامه پیدا کند.

یائسگی و مراقبت های این دوران
میانگین 3.1 (62%) از 10 رأی